Overberg, Zuid-Afrika. °1908 door Sir Antonie Viljoen, maar tijdens WOII stopte het domein met wijnmaken. Anthony Rawbone-Viljoen pakte de draad terug op en in 2003 lanceerde het sindsdien vooral op fruit gerichte domein terug zijn eerste wijnen met druivelaars die al een twintigtal jaar geleden werden heraangeplant. Pieter Visser is de wijnmaker die al sinds 1993 verantwoordelijk is voor de druiventeelt en die zijn terroir dus goed kent. 44% sauvignon blanc, 14% merlot, 11% chardonnay, 10% pinot noir, 7% cabernet franc, 6% shiraz en 8% andere. De wijnen worden nu nog gemaakt bij Paul Cluver, Oak Valley heeft geen eigen kelders. In 2007 werd de Oak Valley Blend verkozen als International Trophy Decanter Bordeaux Blend. www.oakvalley.co.za

California. Napa Valley. Centrum van de regio. Vaak in één adem genoemd met Rutherford, maar veel gevarieerdere bodem. Stevige Cabernet Sauvignon. Aroma van salie en zwarte bessen.

Vogtsburg-Oberbergen, Baden. °1924. 325ha. 430 leden. De Oberbergener Bassgeige is de top-site. Poreus en halfvergaan vulkaangesteente, bedekt met een laag loess. 39% müller-thurgau, 28% spätburgunder, 22% grauburgunder. Een betrouwbare bron van goede wijnen voor elke dag. Wolfgang Schub is de wijnmaker, Rold Hofschneider de manager. www.wg-oberbergen.com

Dit is het minst presterende stukje van de Moezel-Saar-Ruwer en een groot deel van de productie is in handen van één coöperatieve, Moselland, die 21% van de druiven van de streek verwerkt. 87% van het oppervlakte is aangeplant met elbling die vaak gemengd wordt met silvaner.

Geen AC, maar een steeds beter wordende landwijn in de Languedoc-Roussillon, die nu gemaakt wordt in de stijl van de Nieuwe Wereld-wijnen. Het is een zogenaamde regionale vin de pays, wat wil zeggen dat de druiven van overal in de Languedoc-Roussillon kunnen komen en ook gemengd mogen worden. Produktie van 3,5 miljoen hectoliter. Het zijn vaak monocépages op basis van internationaal succesvolle druiven en zo krijgt u voor heel weinig geld heel aanvaardbare wijnen in uw glas. Café-eigenaren zouden verplicht moeten worden zich ten minste aan deze standaards te houden. Bij het kopen is proeven echter nog steeds de boodschap, verrassend goed en verrassend slecht staan hier vaak naast elkaar.

Santa Maria, vlakbij La Morra, Piemonte. °1878, toen de familie begon haar wijn te verkopen op fles. Giacomo, de papa, en dochters Mariacristina (oenologe) en Mariavittoria Oddero en hun kinderen, waarvan de bevallige Isabella onlangs de rangen vervoegde. Giacomo, nu de 80 voorbij, was intens betrokken bij het tot stand komen van de meeste DOC’s en DOCG4s van de regio en was tot recent nog steeds de president van het studiecentrum voor alba-truffels. 35ha. 16,5ha nebbiolo voor de barolo. Wijngaarden in La Morra, Serralunga, Monforte d’Alba, Castiglione Falletto, Trezzo Tinella en Vinchio d’Asti. Ook perziken en hazelnoten. Luca Veglio is de wijnmaker. Inox, Sloveense en Franse eik. Eind 2008 zouden de nieuwe kelders moeten klaar zijn. www.odderofratelli.it In België verdeeld door Het Moment.

Aighio, Peleponnesos. 160.000 flessen per jaar. Gesticht in 1990 door de in Bordeaux opgeleide oenoloog Anghelos Rouvalis. In 1994 vervoegd door de agronoom Yannis Karabatsos, gespecialiseerd in de Griekse viticultuur. Zetten met hun bieden de regio Aighialia op de Griekse wijnkaart. Zeer modern uitgerust. Op een heuvel gelegen wat hen toelaat om uitsluitend met zwaartekracht te werken. Kopen veel van hun druiven in de regio, van op het noorden gerichte wijngaarden op 500 tot 850m hoogte, waar ze lange-termijncontracten afsluiten. De witte Asprolithi, een AOC Patras, is de topcuvée en wordt gemaakt met de lokale rhoditis. Hij werd voor de eerste maal gebotteld in 2001 en was één van de eerste witte Griekse wijnen die een nieuw tijdperk inluidden. Ook rode wijn met merlot, syrah, aghiorghitiko, volitza en cabernet sauvignon. In 2004 overgenomen door Greek Wine Cellars Kourtakis, een grote Griekse exporteur en wijnmaker, en vanaf dan met Vassilis Kourtakis als directeur. Hier vlakbij, in Pagkratio, zou de oudste wijnstok van de wereld staan. Hij werd voor de eerste maal vermeld in een reisverhaal uit de tweede eeuw na Christus. www.oenoforos.gr In België geimporteerd door Dion Wines in Aalst.

Marche. Rood. Sinds 2001 erkend als DOC. Voorheen deel van de Rosso Piceno DOC. Bestaat als de witte Offida Pecorino of Offida Passerina en is dan genaamd naar de druif of als Offida Rosso, een blend van montepulciano en sangiovese.

Grand Cru uit de Champagne, in de Côte des Blancs. 400ha. Tussen Avize en Le Mesnil. Is wat sneller op dronk dan Le Mesnil. Veel gebruikt bij de assemblage waartoe hij zich uitstekend leent.

Saint-Lambert-du-Lattay, Anjou, Loire. 24 ha, waarvan 12 wit (90% chenin, 5% sauvignon, 5% chardonnay) en 12 rood (50% cabernet franc, 30% cabernet sauvignon, 15% grolleau en 5% gamay). 70.000 flessen per jaar. Vincent Ogereau. Geholpen door de oenoloog Didier Coutenceau. Groot en homogeen gamma droge witte Anjou en zoete Coteaux du layon. Zijn rode wijnen waren begin jaren 90 erg rustiek, nu eerder zijdezacht. Ook de instapwijnen zijn zuiver en precies. Classement RVF Loire februari 06 N°18. Maakt ook hele goede cabernet d’anjou rosé. Le Bonnes Blanches is een zijdezachte Coteaux du Layon die vijftien jaar kelder zonder moeite overleeft.

Ampuis, Côte-Rôtie. Stéphane Ogier. 11ha, waarvan 8 rood en 3 wit, met 3,5ha op zeer goed gelegen percelen op de beide hellingen van de Côte-Rôtie. 50.000 flessen per jaar. Tot 1983 werd de wijn nog verkocht aan de négoce. Vader Michel maakte erg rustieke wijnen, maar dat veranderde toen in 1997 zoon Stéphane de gelederen vervoegde na studies oenologie in Beaune. Begon met een deel van de druiven te ontstelen en gebruikt nieuwe eik, alhoewel kenners vinden dat hij tot in 2002 hiermee overdreef. Altijd al op zoek naar elegantie en finesse en meer en meer succesvol op dit vlak. Veel export. Houdt ervan dat zijn côte-rôties “pinoteren”. Verkrijgbaar bij Vinesse in Temse.

Grand Cru uit de Champagne in de Côte des Blancs. 87ha met chardonnay. Vooral uitgebaat door lokale wijnbouwers. Niet bepaald de topper onder de Grand Cru’s. Het beste stukje is dat van Briquettes, waarvan de champagnes gekenmerkt worden door aroma’s van granny smith.

Niets te maken met de echte riesling. Ook bekend als Laski Rizling of Welschriesling. Erg productief en daarom ook erg populair maar om dezelfde reden nauwelijks interessant. Aroma’s van bittere amandelen, kruiden.

Petra, Mallorca, Spanje. Familie Oliver, momenteel met Pilar Oliver (vierde generatie) in de kelder. 10ha Het terroir is er een van zware rode klei met ijzeroxide (hun Ses Ferritges is ernaar genoemd). Het huis koopt ook druiven in de omliggende dorpen maar alleen van wijngaarden die door de firma zelf gecontroleerd en gestuurd worden. Geen herbicides. Opbrengstbeperking. Introduceerden ooit als eersten de temperatuurgestuurde fermentatie op inox. De Aia, een 100% merlot, is momenteel hun vlaggeschipwijn. http://www.miqueloliver.com/

zie Caíño Redondo

Pessac-Léognan. Jean-Jacques Berthmann als eigenaar maar sinds kort geleid door een jonge oenoloog Laurent Lebrun die zich onmiddellijk een betere installatie aanschafte die parcellaire vinificatie toelaat. Ook in de wijngaard werden de terroirs zorgvuldig bestudeerd en opgedeeld. Deze beide zaken brachten het chateau in twee jaar verder dan waar het ooit was. Nog zeer veel potentieel voor vooruitgang. Revue de Vin de France klassement.

Montseret, Corbières, Languedoc. Al sinds 1860 in de familie. Jacqueline en François Bories sinds 1978. Het is vooral Jacqueline die zich bezighoudt met de wijn, terwijl echtgenoot François notaris is in Villeneuve. Tot 2001 werkt de familie grotendeels met een négociant, maar in 2001 neemt oudste zoon Pierre de commercialisatie over en begint met een herstructurering die er vier jaar later toe leidt dat de hele productie zelf gebotteld wordt. Jean-Pierre Amigues is al sinds 1984 de man die samen met Jacqueline de wijngaard bestuurt. Het domein is een goede vertegenwoordiger van de nieuwe appellation Corbières-Boutenac. 88ha, met 79ha rood (47% carignan, 24% syrah, 23% grenache, 5% mourvèdre) en 9ha wit (58% roussanne en 42% marsanne). Goed voor 350.000 flessen per jaar. Nogal uiteenlopend terroir. Maximaal 40hl/ha en over het algemeen veel aandacht voor wat er in de wijngaard gebeurt. Lutte raisonnée maar in overgang naar bio. Erg uiteenlopende collectie maar zeer regelmatig. Grote voorstanders van de carignan die de basis vormt van al hun blends maar waarmee ze ook een mooie monocépage carignan maken. Hun oudste carignan perceel dateert trouwens uit 1896. Slaagden er in 2006 in om Chateau Oliieux terug aan het domein Ollieux Romanis te koppelen waarmee een lang splitsing werd teniet gedaan. Domein in volle expansie en overgang. www.chateaulesollieux.com

Lombardia. Wit, rosé en rood. Gebruikte druiven: Rood met Barbera, Bonarda. Ten zuiden van de Po, tussen de Piëmont en Emilia-Romagna, liggen de wijngaarden van Oltrepo Pavese. Een groot deel van de produktie is bestemd voor de grootstad Milaan, maar de produktie is zo uitgebreid dat er nog ruimschoots genoeg overblijft voor export. Onder deze DOC vallen niet minder dan twintig verschillende sub-DOC’s, met enkele generieke en veel specifieke DOC’s.

Rood. Lenig en strak gestructureerd.

Rood. Zacht met aroma van braambessen.

Barbera en Bonarda druiven. Droog en vol en vaak licht mousserend.

sterk aromatisch en honingkleurig, zoet en zelfs likeurachtig

de welschriesling en dus niet de echte

wél de echte

Vaak licht frizzante, eenvoudige rosé van barbera en croatina.

Sterk aromatische rode wijn met aroma van bittere kersen, licht frizzante wanneer jong. Barbera en Bonarda-druiven.

Barbera en Bonarda druiven. Licht, zoet, vol en aangenaam. Licht frizzante. Koud drinken (10-12°C)

Wit of rosé. Minimaal 70% pinot nero, maximaal 30% chardonnay, pinot grigio en pinot bianco. Fris en elegant, zeer fruitig. 6 – 8°C.

Sinds 2007 een aparte DOCG.

zie Hondarribi

85% van de Canadese wijn. Omgeving Niagara-meer. Drie subdistricten: Niagara Peninsula, Lake Erie North Shore en Pelée Island. Zeer streng klimaat met hete zomers en ijskoude winters, wat toelaat om met de Vidal druif ijswijn te maken (oogst bij –10°C, zo snel mogelijk geperst, zeer trage fermentatie: weinig alcohol, véél suikers en hoge aciditeit; er mag geen botrytis voorkomen). Niet alle jaren zijn hetzelfde en alleen bij ideale weersomstandigheden kunnen hier wijnen worden gemaakt in Bordeaux of Bourgogne stijl. Goede Rieslings en Chardonnays in een microklimaat rond de meren. Bodem van klei, kiezels en leem, rijk aan mineralen en met een onderlaag van harde rots. Nog veel wijn van wat minderwaardige hybride druiven, maar meer en meer kwaliteitsdruiven.Wijnen die alleen maar “Product of Canada” vermelden moeten slechts 25% lokale wijn bevatten.

Zie Effeuillage

Duitse blauwe druif die mikt op grote opbrengst maar die wat karakter mist.

New South Wales, Australia. 260 km ten westen van Sydney, op de hellingen van de Great Dividing Ranges, tussen de wijnregio’s Mudgee en Cowra. 600 tot 1100m hoog gelegen wijngaarden (de hoogste van Australië) en dus een eerder koel klimaat met intens zonlicht dankzij de hoogte. Ongeveer de enige plaats in Australië waar het kan sneeuwen in de winter ! Ondergrond met basalt, te danken aan de nu uitgebluste Canabolas vulkaan.

Cairanne. 25ha. Frédéric en François Alary, twee broers, sinds 1984. De familie boert hier al sinds de 17de eeuw maar het was pas hun grootvader die de eerste stokken aanplantte die nu, 100 jaar later, de druiven leveren voor de Cuvée Prestige (grenache en mourvèdre). Maakt gebruik van cementen tanks in plaats van inox omdat hij de statische electriciteit van de inoxtanks niet goed vind voor de kwaliteit. 60% grenache, 30% mourvèdre, 10% syrah. 80% van de productie is rood. Voor wit marsanne, roussanne, clairette en viognier. Geen pesticides, geen kunstmeststof. Een rij op twee wordt ondergeploegd met organische meststof, in de andere doet men aan enherbement. Geen filtering. www.oratoiresaintmartin.fr

Oregon. 3000 ha. Wit en rood. Gebruikte druiven: wit met, rood met pinot noir. De helft van de wijngaarden van oregon is beplant met pinot noir en in dit koele, natte klimaat, dat inderdaad wat op dat van de Bourgogne lijkt, komt deze druif het best tot zijn recht, in zoverre zelfs dat de beste die van de Bourgogne naar de kroon steken. De wijngeschiedenis van Oregon begon pas in 1966, maar vandaag is het scala van pinot noirs die door hun terroir erg eigen zijn al zo groot dat de Pinot Noir liefhebber een tweede paradijs bij heeft gekregen (goed voor 40% van de verkoop en 3000ha aanplant). Een Pinot Noir uit Oregon kan vier tot zes jaar oud worden, de beste gaan tot tien-vijftien jaar. Produktie van witte wijn was oorspronkelijk beperkt tot de klassieke Amerikaanse Chardonnay-stijl met veel houtrijping, maar ook hier ontdekte men dat het klimaat meer elegantie toeliet en ze worden steeds beter. Drie à vier jaar flesrijping is waarschijnlijk het maximum. Riesling en Pinot Gris (en Pinot Grigio sinds kort) zijn eveneens goed vertegenwoordigd. Kent de volgende sub-appellaties: Rogue Valley, Umpqa Valley, Williamette Valley en Douglas County.

Patrimonio, Corsica. Henri Orenga de Gaffory sinds 1974. 52ha rood met 90% niellucciu en 10% grenache. 24ha wit met 75% vermentinu en 25% muscat. Sterk gegroeid (in 1966 nog maar 23ha). Goed voor 300.000 flessen per jaar en de belangrijkste producent van de aoc. Sinds de jaren 60. Erg versnipperd areaal met veel verschillende terroirs wat veel mogelijkheden geeft bij het blenden, met wijngaarden in de gemeentes Patrimonio, Barbaggio, Saint-Florent, Oletta en Poggio d’Oletta. De druiven worden met de hand geoogst. Schilweking en fermentatie op inox. Modern uitgerust. Alleen de Cuvée des Gouverneurs rijpt op een mengeling van oude en nieuwe eik. Er wordt gefilterd. Leisteen en klei-kalk. Goed gemaakte, evenwichtige wijnen. Zie ook Clos San Quilico, het andere domein van de familie. www.domaine-orengadegaffory.com

Centre. 127 ha. Rood en rosé. Gebruikte druiven: pinot noir, chardonnay, pinot meunier, cabernet. In de middeleeuwen waren de wijnen van Orléans bekender en na een lange periode van verval zijn ze vandaag terug in opmars. De wijngaarden liggen op een ondergrond van zand en kiezel op de rechteroever van de Loire tussen Olivet en Cléry. De pinot meunier is hier erg populair, ondermeer voor een verfrissende vin gris. Voor de rest worden vooral druivenrassen uit de Bourgogne gebruikt, maar met andere benamingen die uit de Auvergne komen: de auvernat rouge (pinot noir) en de auvernat blanc (chardonnay). Drinken bij geroosterde fazant en wildpatés. In 2006 opgegaan in de AOC’s Orléans en Orléans-Cléry.

Centre. 100ha. Rood, rosé en wit. Gebruikte druiven: pinot noir, chardonnay, pinot meunier, pinot gris. Klei en zand. Erkend in 2006. Historisch erg belangrijke wijngaard, ooit gereputeerder dan die van Bordeaux, nu bijna volledig verdwenen. De witte moet minimaal 60% chardonnay bevatten, maar er mag pinot gris aan worden toegevoegd. De rosé en de rode wordt gemaakt van pinot meunier (!) en pinot noir. Over het algemeen jong te drinken, fruitige wijnen. De lokale cooperatieve is goed voor meer dan de helft van de productie. Daarnaast zijn er nog een viertal wijnbouwers actief.

Centre. 50ha. Uitsluitend cabernet franc.

Poggibonsi, Chianti. Ing. Paolo Brini Batacchi en al in diens familie sinds 1800. Het landgoed gaat terug tot 1200 toen het eigendom was van de familie Ormanni. 60ha, gemiddeld op 300m hoogte. De legendarische Giulio Gambelli is de oenoloog. De eerste fermentatie gebeurt op inox, de maololactische op beton en de rijping op eik. Goed en modern uitgerust. De Chianti Classico is een blend van 90% sangiovese en 10% canaiolo, de Riserva is een 100% sangiovese (12 maanden Allier eik, medium toasted). De topwijn is de Julius, een IGT met 60% sangiovese (de beste), 30% merlot en 10% syrah en krijgt 8 tot 10 maanden barrique. De naam verwijst naar Giulio, de consultant, een persoonlijke vriend van de eigenaar. Ook Agriturismo. www.ormanni.it

(Italië) zie Dolcetto

St-Estèphe. Cru Bourgeois. De naam verwijst naar een groepje olmen dat ooit naast het kasteel stond. Ergens in de 18de eeuw ontstaan. Zeer traditionele St Estèphe en een echte bewaarwijn. Vlak voor WOII aangekocht door de familie Cazes. Vandaag Jean-Charles Cazes (zie ook Lynch-Bages). De wijnmaker is Daniel Llose, dezelfde als bij Lynch-Bages. 35ha. 57% cabernet sauvignon, 32% merlot en 11% cabernet franc. 200.000 flessen per jaar. 25 à 30 jaar oude stokken, 9000 stokken/ha. 40hl/ha. 12 à 15 maanden eik op gebruikte vaten van Lynch-Bages. Gerenoveerd in 1993. Zéér regelmatig. Verleidelijk, vaak kruidig en zeer smakelijk. Minimaal vijf jaar kelder.  Mankeert volgens het RVF net nog een vleugje finesse om bij de allergrootste te horen. www.ormesdepez.com

Bolgheri. Lodovico Antinori, broer van Piero (zie Antinori) begon dit bedrijf in 1981 met de duidelijke bedoeling om een topwijn te maken in navolging van de Sassicaia. 90ha met voornamelijk zand en klei en aangeplant met Cabernet en Merlot. Eerste jaargang was 1985. Hij verkocht het in 2002 aan een joint venture van Frescobaldi en Robert Mondavi die onmiddellijk starten met nieuwe grote investeringen. In 2005 vertrok Mondavi en vandaag is Frescobaldi de enige eigenaar. Grote namen als André Tchelistcheff, Michel Rolland en Tibor Gal verleenden hun medewerking en de vorige wijnmaker, Thomas Duroux, vertrok in 2004 naar Palmer. Hij werd opgevolgd door de in Bordeaux opgeleide Zwitser Axel Heinz. De Ornellaia is de topcuvée en bevat een stevig deel merlot. De tweede wijn is de Le Serre Nuove (sinds 1997). De Masseto wijngaard met een voor de regio ongewoon terroir van diepliggende klei levert sinds 1986 één van de beste monocépage merlots van de wereld op. Le Volte is een iets goedkopere cuvée met 50% sangiovese. Alle wijnen van het domein zijn uitstekend, duur, en moeilijk te vinden. www.ornellaia.it In België verdeeld door Fourcroy, in Nederland door Vinites in Haarlem.

San Giorgio Canavese, Piemonte. Opgestart in 1894 toen Giovanni Orsolani met zijn vrouw terugkeerde uit de VS om een herberg uit te baten. Giovanni maakte de wijn voor de herberg maar had zoveel succes dat hij moest uitbreiden en dat zijn opvolgers zich full-time aan de wijn konden wijden. Gespecialiseerd in Erbaluce wijnen, zowel in spumante, droge of passito vorm. Gian Francesco Orsolani was in de jaren 60 de eerste om Erbaluce Spumante te maken (als DOC erkend in 1988), maar in de jaren 80 investeerde hij ook in installaties en technieken om een droge Erbaluce te maken. Hiervoor werden ook nieuwe wijngaarden aangeplant en vanaf nu gingen de beste druiven niet meer naar de passito maar naar de droge wijn. De passito kreeg vanaf 1988 ook rijping op barrique wat hem complexer maakte. Gian Francesco wordt vandaag geholpen door zoon Gian Luigi. Mooi gamma met vooral interessante witte maar ook aanvaardbare rode. www.orsolani.it

Kruising tussen muller-thurgau en seigerrebe uit 1948. Aromatisch en smakelijk, maar gevoelig voor ziektes. Ooit tamelijk breed aangeplant voor zoete wijn, maar vandaag massaal gerooid en vervangen door andere soorten. Het overschotje verdwijnt meestal in blends.

Baden. 2244ha in het Zuiden van de regio. 30% riesling. Veel botteling op bocksbeutelflessen. Sinds eind jaren zeventig veel terrasbouw om kwaliteit te verbeteren en de moeilijkheid bij de bewerking te verminderen. Complexe en uitgesproken wijnen. De bekendste dorpen zijn Affental (spätburgunder), Durbach (beste dorp, veel graniet en gneiss in de grond, zeer goede rieslings die men Klingelberger noemt; uitstekende spätburgunders ook) en Offenburg.

In Emilia-Romagna verzamelen zich onder de DOC Colli Piacentini een aantal monocépages waarvan deze er één is. Hij bevat minimaal 85% ortrugo en heeft een karakteristieke geur; droog en sappig met bittertje.

Umbrië. Wit. Gebruikte druiven: trebbiano toscano (procanico), verdello, grechetto en canaiolo bianco (drupeggio), malvasia. Orvieto wordt gemaakt van neutrale inheemse druiven als de procanico (trebbiano-kloon) die goed is voor 40 tot 60%, de grecchetto, de verdello, de drupeggio en de malvasia. Het zijn meestal goed drinkbare, relatief goedkope, harmonische witte wijnen. De wijngaarden liggen op een ondergrond van tufsteen en de beste liggen in het Classico gebied. Hij moet fris gedronken worden (8 – 10°C). Vroeger vooral bekend als een zoete (abbocato, amabile, dolce) wijn. Vooral de dolce is zeer goed, wanneer de botrytis toeslaat. Deze ‘Muffa Nobile’ die alleen in goede jaren gemaakt wordt is één van de allerbeste, duurste en zeldzaamste wijnen van Italië.

Bijna vergeten blauwe druif uit de valpolicella, gered door Masi. Verleent tannines en kleur zonder veel smaak en daarom ideaal om te blenden met corvina. Gebruikt in Amarone blend.

De 51000 ha wijngaarden van Oostenrijk liggen allemaal in het oosten van het land, aan de grenzen met Slowakije, Hongarije en Slovenië en zijn gespecialiseerd in witte wijn (75%). Na de glycol-crisis van 1985 is Oostenrijkse wijn de strengst gecontroleerde geworden van Europa en mag hij zich verheugen in een heroplevende populariteit die ook ten volle verdient is. Voor veel wijnliefhebbers is het een aangename herontdekking. Het klimaat is gematigd continentaal met warme zomers en koude winters, maar ook het opmerkelijke temperatuurverschil tussen dag en nacht verklaart veel en komt vooral voor de geurrijkheid ten goede. De steile hellingen zorgen voor veel zon en een goede afwatering. De Oostenrijkse wijnwetgeving is zeer streng sinds in 1985 de complete oostenrijkse wijnindustrie instortte toen bekend werd dat sommige producenten het giftige zoetmiddel glycol in hun wijnen mengden. Alle Oostenrijkse wijnen worden dan ook onderverdeeld naar kwaliteit. Chaptalisatie is bij alle wijnen boven kabinett niveau verboden.
Tafelwein (oorsprongsvermelding oostenrijk) en Landwein (oorsprongsvermelding één van de vier hoofdregio’s) slaan op de goedkopere basisklassen. Qualitätswein vermeld steeds de naam van de regio en dit moet één van de 16 erkende zijn. Op het etiket staat ook informatie over het type: Kabinett is droog, Spätlese is meestal droog maar later geoogst, Auslese is een lichte dessertwijn, Auslese trocken idem maar droog, Beerenauslese (BA) is zoet, Eiswein is nog zoeter, de druiven moeten bevroren zijn bij het plukken en het persen, Strohwein is zeer zoet, gemaakt met gedroogde druiven (minimaal drie maanden), Ausbruch is een dessertwijn, zeer zoet en Trockenbeerenauslese (TBA) is zeer zoet, zeer lekker, zeer karaktervol, zeer duur. De Oostenrijkse wijnbouw kent een dertigtal verschillende druivenrassen, Oostenrijkse zowel als Franse of Duitse, maar enkele van de meest interessante zijn Oostenrijks. 77% van de wijngaarden is beplant met witte soorten. De meest voorkomende is Grüner Veltliner die hier het leeuwendeel van de witte wijn voortbrengt (36%). De wijn moet koud en jong gedronken worden en smaakt naar appel, met een beetje peper (zeer typerend) en rook. Die van Niederösterreich is het beste en deze heeft ook enig bewaarpotentieel. Jonge grüner veltliners worden trouwens best een uurtje of twee op voorhand gedecanteerd. Een populaire en goed presterende Duitse druif is de Riesling (3,4%) die vooral in Wachau en Kamptal-Donauland wordt geteeld, meestal meer alcohol bevat dan de Duitse en dan ook erg populair is bij de Duitsers, die vooral die van Steiermark appreciëren. Andere witte wijnen zijn gemaakt van welschriesling (9%), licht en met fijna aroma’s van appel, chardonnay (0,6% ook morillon of feinburgunder genoemd), gelber muskatell of muskateller, neuburger, bouvier, rotgipfler, rülander, zierfandler, müller-thurgau, de weissburgunder (6%), furmint en Scheurebe waarmee een goede droge Prädikat-wijn gemaakt wordt. Er bestaat ook een heel zuivere sauvignon blanc die werkelijk uitmuntend is. Naast de Franse pinot noir en cabernet sauvignon en de Duitse blauer portugieser (5%) zijn ook in rood de inheemse druivenrassen in opmars, met als koplopers blauer zweigelt (9%), blaufränkisch (5,5%) en saint-laurent, alle drie interessant en goed. De laatste jaren lijken de rode aanplantingen toe te nemen.
Er zijn vier grote regio’s waarbinnen zich wijnbouw bevindt: Niederösterreich (30.000 ha), Burgenland (15.000 ha), Steiermark (3300 ha) en Wenen (700 ha).

La Livinière, Minervois. °2002 door Jean-Michel en Jean-Charles Cazes van Chateau Lynch-Bages. 150ha groot domein, eigenlijk de samenvoeging van twee oudere domeinen, nu goed voor 55ha wijngaard en 25ha olijfbomen. 65% syrah, 10% mourvèdre, 12% grenache, 13% carignan. 100.000 flessen. Kalk en leem, op het zuiden gelegen maar afgekoeld door een frisse wind. Daniel Llose die ook de Lynch-Bages maakt overziet hier eveneens het wijnmaken, maar de lokale oenoloog Fabrice Darmaillacq is full-time bezig met de reorganisatie, met Jean-Charles aan het hoofd van de operatie. Syrah, carignan, grenache, mourvèdre. Vanaf 2003 stevig onder handen genomen door de familie, een werk dat nog niet afgerond is. Fermentatie op inox en cement, opvoeding op eiken vaten. Elk jaar beter, schijnt het. www.lostalcazes.com

2300ha. Wit en rood. Gebruikte druiven: pinot noir, müller-thurgau. In Duitstalig Zwitserland liggen de wijngaarden dicht bij de Duitse grens met als belangrijkste centra Zürich en Schaffhausen. Sinds de phylloxera liggen de wijngaarden op vrij kleine arealen en zeer verspreid. Het is er eigenlijk te koud en te nat, maar in de buurt van de meren, de rivieren en de dalen waar de föhn vrij spel heeft is het klimaat goed genoeg. De meeste wijngaarden liggen op tussen de 300 en 600m hoogte. Rode wijn overheerst hier en de wijngaarden zijn voor 70% met blauwe druiven aangeplant, vooral met pinot noir. Ze worden blauburgünder, klevner of beerli genoemd en zijn zeer uiteenlopend van kwaliteit. De beste komen uit St Gallen en Graubünderland. Erg aangenaam zijn de zachte, vriendelijke rosés van pinot noir, bekend als federweisser, schiller of süssdruck. Er wordt ook witte wijn gemaakt, meestal met müller-thurgau (een frisse, vriendelijke wijn), maar ook met op eik gerijpte chardonnay. De erg oude rassen Completer (aromatisch) en Räuschling (elegant) kennen nog een kleine produktie maar zijn interessant voor de liefhebber.

Benavente (Zamora), Spanje. °1965 door Manuel Otero maar de familie was al sinds 1902 actief in de wijnindustrie. Nu geleid door Julio Otero. 43ha (in 2000 aangeplant op het domein Pago de Valleoscuro) en ongeveer 300 toeleveranciers van druiven. Veel aandacht voor de lokale Prieto Picudo druif, de rode variant van de verdejo. Domein in het NO van de provincie Zamora rond de stad Benavente. Julio Otero was grotendeels verantwoordelijk voor de upgrade van zijn regio tot Vino de Calidad de los Valles de Benavente. www.bodegasotero.com

Provence. °1896 door Marcel Ott, een Elzasser, maar écht begonnen toen hij het Chateau de Selle kocht in 1912. De twee andere domeinen, de Clos Mireille, ook in de Côtes de Provence en het Chateau Romassan in de Bandol volgen later. In 2004 opgenomen in de groep CLR en vandaag voor 60% eigendom van het champagnehuis Louis Roederer. Sinds de overname stevige investeringen en Denis Dubourdieu als consultant. Passen de lutte intégrée toe. Het oudste van de drie domeinen is het Chateau de Selle in Taradeau in de Var, met 110ha waarvan 61 met wijngaarden. De aanplant bestaat vooral uit cabernet sauvignon, grenache en cinsault. Het domein Clos Mireille in la Londe des Maures is 170ha groot waarvan er 47 aangeplant zijn. Het domein is gespecialiseerd in wit en heet 28,5 ha aangeplant met 60% sémillon, 35% rolle en 5% ugni. Goed voor 90.000 flessen per jaar. Leisteen en vlak bij de zee. Het Chateau Romassan in La Castellet werd “pas” in 1956 verworven en valt onder de aoc Bandol. 62ha rood met 50% mourvèdre, 20% cinsault, 20% grenache en 10% syrah. Goed voor 280.000 flessen per jaar. Maken een rosé die intenser is dan die van het Chateau de Selle, meer animaal en meer maaltijdgericht. De wijnen van alle drie de domeinen zitten in uiterst lelijke flessen, maar schijnen wel echt de moeite waard te zijn. www.domaines-ott.com In België verdeeld door Fourcroy in Braine l’Alleud, in Nederland door Fourcroy Lenselink in Bussum.

Oupia. Minervois AOC. André Iché (overleden 24 November 07). 52ha rood, met 30% carignan, 30% grenache en 30% syrah. 2ha wit met 50% marsanne en 50% roussanne. Kalk en klei, op een butte in het oosten van de Minervois vlakte. Deze ambachtsman verkocht lang zijn wijn aan de coöperatieve, tot een collega uit de Bourgogne zijn wijn proefde en er zo van onder de indruk was dat hij hem kon overhalen om zelf te bottelen. Heeft een aantal héle oude wijnstokken en goed gelegen stukken grond. Een discreet en ernstig wijnmaker die door de aandacht van de zanger Stephan Eicher in de media-belangstelling kwam. Stevige, goed gemaakte en goed ouderende wijnen aan heel eerlijke prijzen. Ze zijn kruidig, smakelijk en vlezig én ze blijven steeds verrassend fris. Een gevestigde waarde in de regio. Verdeeld door : Wijnhandel Bauwmans, Haasdonk ; Patrick Jublou & Cie, Bierbeek ; Pin’Art Mechelen.

Creissan, Minervois. Philippe Cambie, oenoloog uit Chateauneuf-du-Pape, en Claude Fonquerle (ex-Ch. Valmont, 20 jaar ervaring in Chateauneuf en C de ventoux), allebei ex rugbyspelers. Sinds 2002. Philippe Cambie heeft de alledaagse leiding van het domein in handen, Claude blijft ook als oenoloog-consultant actief (of is het omgekeerd?). 9,5ha rood met 50% grenache, 29% carignan, 10% syrah en 10% cinsault. 1,2ha wit met 95% grenache gris en 5% macabeu. 40.000 flessen per jaar. Werken zéér zorgvuldig met een heel doorgedreven triage. Evenwichtige, leuke, precieze en frisse wijnen, zowel als Vin de table (Naïk) met de lokale druivensoorten als in Minervois. Bijna 80 jaar oude druivenstokken met een opbrengst van ongeveer 22 hl/ha. De Naïck Vin de Tables laten het koppel toe om te experimenteren met aparte cepages of methodes. Perfect rijpe druiven, maar ook hoge alcoholgehaltes, vaak eerder winterwijnen. Erg aparte, driehoekige etiketten. Niet eenvoudig te vinden. www.oustal-blanc.com